واژینیت یکی از شایعترین عفونتهای دستگاه تناسلی زنان است که یکی از ارگانیزمهای مهم ایجادکننده آن تریکوموناس واژینالیس می باشد. به منظور مقایسه و عود درمان بیماری واژینیت تریکومونایی با دو روش درمانی یک روزه و هفت روزه قرص مترونیدازول، این مطالعه برنامه ریزی شد.این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده آینده نگر می باشد که در آن606 نفر که مشکوک به بیماری واژینیت تریکومونایی بودند تحت آزمایش نمونه مرطوب قرار گرفتند که 76 نفر نتایج مثبت تریکومونیازیس داشتند ، افراد دارای نتایج مثبت تریکومونیازیس و شوهرانشان به طور یک درمیان تحت درمان با یکی از روشهای یک روزه مترونیدازول (1 گرم صبح و عصر به همراه غذا) و هفت روزه مترونیدازول (500 میلی گرم دو بار در روز) قرار گرفتند. یک هفته و یک ماه پس از اتمام درمان، آزمایش نمونه مرطوب و کشت برای بیماران تکرار شده و میزان اثر و عود و بهبودی کلینیکی آنها مورد بررسی قرار گرفت.بین دو گروه درمانی از نظر سن، وزن، تحصیلات خود و همسرانشان، مدت پیگیری، زمان آخرین قاعدگی اختلاف معنی داری وجود نداشت. با استفاده از محیط دورسه میزان اثر (یک هفته پس از اتمام درمان) در گروه درمانی هفت روزه 100% و در گروه یک روزه 3/97% و میزان عود (یک ماه پس از اتمام دارو) در گروه هفت روزه 6/2% و در گروه درمانی یک روزه 4/5% بود که به ترتیب با P=0.87 و P=0.5 با یکدیگر اختلاف معنی داری نداشتند. دو گروه از نظر عوارض جانبی نیز با یکدیگر اختلاف معنی داری نداشتند اما عارضه جانبی سردرد در گروه درمانی یک روزه 6/21% در مقابل 9/7% گروه درمانی هفت روزه بود. رژیم درمانی یک روزه به عنوان یک روش درمانی برای درمان تریکومونیازیس توصیه می شود. مزایای آن میزان اثر بالا، دوره درمانی کوتاه تر و هزینه کمتر می باشد .

حملات ریسه یک نوع سنکوپ در کودکان است که به طور شایعی در سالهای اول زندگی دیده می شود. اگرچه این حملات به مغز کودک آسیب جدی نمی رسانند اما در مواردی که شدید یا مکرر شوند مغز را در معرض هیپوکسی قرار داده و والدین را نیز نگران می کنند در این موارد پزشک می بایست به فکر درمان باشد. به همین منظور، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر بالینی پیراستام بر حملات ریسه کودکان در بیمارستان قائم مشهد در سال 81-80 انجام پذیرفت. این مطالعه یک کارآزمایی بالینی کنترل دار با دارونما و دوسوکور بود. پیراستام یا دارونما بصورت تصادفی با دوز 40 میلی گرم به ازا کیلوگرم وزن بدن منقسم در دو نوبت روزانه به مدت دو ماه به کودکان داده شد. از بین 41 کودک (با سن کمتر از 6 سال) 21 نفر پیراستام و 20 نفر دارو نما دریافت کردند. تعداد حملات ریسه رفتن در دو ماه قبل و دو ماه بعد از شروع درمان که توسط والدین یادداشت گردیده بود با هم مقایسه شدند.در 19 نفر (5/90%) از کودکانی که پیراستام دریافت کرده بودند پاسخ خوب مشاهده شد در حالیکه در گروه دریافت کننده دارو نما در 8 نفر (40%) موارد کنترل حملات مشاهده شد (P=0.002). از بین کودکان مورد مطالعه، 10 کودک مبتلا به آنمی فقر آهن بودند که همزمان با تجویز دارو یا دارونما، آهن المانتال نیز دریافت کردند. بروز عوارض بالینی در دو گروه یکسان بود.پیراستام دارویی موثر در درمان حملات ریسه کودکان است که عوارض جانبی عمده نیز ندارد.

تجویز اریتروپوئتین انسانی باعث تشدید خون سازی در نوزادان نارس می شود. این مطالعه جهت تعیین تاثیر تجویز اریتروپوئتین در درمان آنمی نارسی انجام شده است. نوزادان نارسی که هماتوکریت کمتر از 30 درصد در هفته دوم تا سوم زندگی یا هماتوکریت کمتر از 25 درصد بعد از پایان هفته سوم زندگی داشتند، بطور تصادفی در دو گروه 10 نفری با متوسط سن حاملگی 85/1±1/32 هفته و وزن تولد 218±1489 گرم در گروه شاهد و متوسط سن حاملگی 12/2±5/31 هفته ووزن تولد 227±1367 گرم در گروه مورد قرار گرفتند. در گروه مورد درمان با اریتروپوئتین با میزان 500u/kg دوبار در هفته همراه با آهن خوراکی و در گروه شاهد فقط آهن خوراکی برای مدت 4 هفته تجویز شد. اندازه گیری هماتوکریت و شمارش رتیکولوسیت نوزادان در ابتدای ورود به مطالعه، سه روز بعد از شروع و یک هفته بعد از اتمام مطالعه ارزیابی شد. اندازه گیری وزن، قد و دورسر نیز بطور هفتگی دربیماران انجام گردید. مقایسه مقادیر هماتوکریت و شمارش رتیکولوسیت در نوبت سوم بین دوگروه تفاوت قابل ملاحظه ای را نشان داد (به ترتیب P<0.0001 وP=0.024) و در گروه کنترل تجویز آهن خوراکی به تنهایی، نه تنها باعث افزایش سطح هماتوکریت بیماران نشد بلکه کاهشی در میانگین میزان هماتوکریت در انتهای مطالعه مشاهده شد که با مقادیر اولیه از لحاظ آماری تفاوت قابل ملاحظه ای داشت (P<0.0001).این مطالعه نشان می دهد که تجویز اریتروپوئتین انسانی همراه با آهن خوراکی در درمان آنمی نارسی تاثیر قابل ملاحظه ای در افزایش هماتوکریت دارد و با افزایش واضح سطح هماتوکریت احتمالا در صورتی که بتوانیم مقادیر خون از دست رفته جهت انجام آزمایشات را به حداقل برسانیم، می تواند نیاز به تجویز خون را در این بیماران کاهش دهد.

زمینه و هدف: آگاهی از مشکلات فیزیکی - جنسی بعد از زایمان و عوامل مرتبط با آن می تواند در مراقبت های بعد از زایمان مد نظر و بکار گرفته شود. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین مشکلات فیزیکی ـ جنسی بعد از زایمان و عوامل مرتبط با آن انجام گردیده است.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی - تحلیلی بوده و در آن 384 نفر از زنانی که برای اولین بار بعد از زایمان به 12 مرکز بهداشتی درمانی شهر اصفهان مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه خود ساخته مشتمل بر 3 قسمت مشخصات فردی، باروری و مشکلات فیزیکی - جنسی بود که به روش مصاحبه حضوری گردآوری گردید و با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی (آزمون تی مستقل و مجذور کا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که اکثریت زنان (6/77%) مورد پژوهش دچار مشکلات فیزیکی ـ جنسی می باشند، به طوری که 2% از خشکی واژن در هنگام فعالیت جنسی، 7/3% از درد و ناراحتی پرینه (در محل اپی زیوتومی یا پارگی)، 5/14% از فقدان یا کاهش میل جنسی، 9/24% از احساس خستگی و 9/54% از ترکیبی از مشکلات شاکی بودند. با افزایش تعداد زایمان، تعداد فرزندان و مدت ازدواج، مشکلات فیزیکی ـ جنسی کاهش می یابد (0.05>p).نتیجه گیری: با توجه به تعداد زیاد زنان دچار مشکلات فیزیکی - جنسی در دوره بعد از زایمان، بایستی مسولین بهداشتی تدابیری اتخاذ نمایند تا پرسنل بهداشتی درمانی بتوانند با انواع این مشکلات و چگونگی برخورد با آن آشنا شوند و در این راستا به مشکلات زنان نخست زا توجه بیشتری مبذول نمایند.

با تغییر و تحولات عمیق در حوزه های ارتباطات و تعاملات انسان ها، سرمایة اجتماعی (اعتماد و تعامل مردم با مردم، مردم با دولت، دولت با مردم و. . . ) به عنوان مؤلفه ای مؤثر و برجسته در زیستمان سیاسی اجتماعی شهروندان مطرح شد. درهمین چارچوب در الگوی حکمرانی جمهوری اسلامی ایران، سرمایه اجتماعی و قدرت نرم، نقشی کلیدی و محوری داشته است؛ به طوری که قریب به اتفاق اندیشمندان و تحلیلگران داخلی و خارجی علل وقوع انقلاب اسلامی، استمرار و تثبیت اهداف و عبور از بحران های مختلف (سیاسی، نظامی، اقتصادی و فرهنگی) پس از انقلاب را به همین امر نسبت دادهاند. جنگ ترکیبی و شناختی ازجمله تاکتیک هایی است که با هدف تضعیف سرمایه ی اجتماعی و در استمرار راهبرد های فرهنگی سیاسی نظام سلطه علیه جمهوری اسلامی ایران در پروپاگاندای و فضاسازی رسانه ای آنها مطرح شده است. در بررسی مسئله و جمع آوری داده ها علاوه بر استفاده از منابع کتابخانه ای، اسنادی و فضای مجازی از مصاحبة عمیق با نخبگان و افراد صاحبنظر (رسانه ای، سیاسی، دانشگاهی و. . . ) نیز بهره گیری شد. پس از جمع آوری داده های مفهومی و کدگذاری محورهای مختلف، در نفر هشتم اشباع نظری حاصل شد. یافته های پژوهش با روش کیفی و استراتژی گرنددتئوری حاکی از آن بود که مؤلفه های رسانه ای (فضاسازی رسانه ای، شبهات سیاسی مذهبی و. . . )، اقتصادی (التهابات اقتصادی، وضعیت معیشتی رفاهی، اشتغال و. . . )، سیاسی (فضای باز سیاسی، مطالبه گری، حکمرانی خوب، شایسته سالاری و. . .، فرهنگی اجتماعی (ذائقه سنجی، سبک زندگی، کارآمدی نهادهای فرهنگی تربیتی و. . . )، روان شناختی (احساس محرومیت و تبعیض، مختصات دوران جوانی)، نقش مستقیم و غیرمستقیم در تقویت یا تضعیف سرمایه اجتماعی دارند؛ ضروری است با نگاهی میان رشته ای و جامع، راهبردها و راهکارهای عملیاتی مناسبی طراحی و تدوین شود.

هدف: ژیاردیا لامبلیا در تمام دنیا گسترده و عفونتهای ناشی از آن هم در کشورهای پیشرفته و هم در حال توسعه شایع است. در حال حاضر، ژیاردیازیس توسط مترونیدازول، فورازولیدون یا تینیدازول درمان می شود. مواد و روشها: این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی دو سوکور بر روی 183 بیمار که دارای کیست یا تروفوزئیت ژیاردیا در مدفوع خود بودند، صورت گرفت. بیماران به طور تصادفی در سه گروه درمانی قرار گرفتند. داروها مطابق دوزاستاندارد تجویز و نتایج حاصله مورد قضاوت قرار گرفتند. نتایج: بررسی گروههای مختلف در نهایت نشان داد که اثر درمانی مبندازول 89 درصد، آلبندازول 93 درصد و مترونیدازول 95.5 درصد بوده است. ولی این اختلاف از نظر آماری، معنی دار نبود. عوارض جانبی در بیماران درمان شده با مبندازول 27.3 درصد در آلبندازول 19.7 درصد و در گیرندگان مترونیدازول 39 درصد بود این اختلاف به لحاظ آماری معنی دار بود (P<0.01). بحث: براساس یافته های حاصل از پژوهش هر سه داروی مورد بررسی در درمان ژیاردیازیس مؤثر هستند، اما به علت کمتر بودن عوارض جانبی آلبندازول، این دارو به عنوان درمان انتخابی پیشنهاد می شود.

فلوطین با ترکیب افکار افلاطون، ارسطو، آرا و عقاید ادیان و مذاهب مختلف، از جمله حکمت و فلسفه کهن شرقی، فلسفه نوافلاطونی را پی ریزی کرد. فلسفه او بر فلسفه و عرفان و تصوف اسلامی ـ ایرانی تاثیر گذاشت و حکمت اشراق، برجسته ترین حکمت ایرانی متاثر از آن است. این مقاله، ضمن بحث از چگونگی تاثیر و تاثر فلسفه نوافلاطونی و حکمت و تصوف اسلامی، به بازتاب آن در عرفان مولوی پرداخته و همانندی های فلسفه نوافلاطونی و عرفان مولوی را بررسی کرده است. در این بررسی، مبانی فلسفه فلوطین، یعنی احد، عقل کلی و نفس کلی مورد بازکاوی قرار گرفته و با اندیشه فلسفی و بینش عرفانی مولوی سنجیده شده است و همانندی ها و تفاوت های اساسی آن دو، به ویژه در موضوع نفس کلی، بازگشت نفس، چگونگی بازگشت نفس، معرفت، وحدت وجود، هستی معقول و محسوس و آفرینش بر اساس صدور یا فیضان و تجلی، تجزیه و تحلیل شده است.

هرگاه عقدی به طور صحیح واقع شود، حقوق و تعهداتی معین را برای طرفین آن به بار می آورد. در عقود شخصی مانند نکاح برخی از این آثار حقوق و تعهدات غیرمالی است. نکاح منقطع نیز از این امر مستثنی نیست و با انعقاد آن حقوقی بر عهده زوجین قرار می گیرد که حق فسخ به واسطه عیوب زوج و زوجه و هم چنین حق بذل مدت، از جمله آن هاست. اما قانون گذار ایران و به تبع آن حقوقدانان از تبیین دقیق، صریح و روشن این امر، غفلت نموده اند.به نظر می رسد با توجه به گسترش این نوع از نکاح در جامعه کنونی و خلاهای قانونی موجود در خصوص نکاح منقطع و آثار آن، نمایندگان مجلس باید در پی تدوین مواد قانونی صریح و به دور از ابهام، در جهت بیان آثار حاکم بر این عقد، که از جمله آن ها حقوق غیرمالی زوجین است، باشند تا افراد با آگاهی کامل نسبت به احکام و آثار این عقد، به انعقاد آن اقدام نمایند.پاسخی که به عنوان یک امر کلی می توان بیان نمود، این است که با جاری ساختن قاعده «لاضرر و لاضرار فی الاسلام» و قاعده «نفی عسر و حرج»، می توان موارد فسخ نکاح دائم را به نکاح منقطع نیز سرایت داد. هم چنین با توجه به قواعد فقهی، می توان تحت شرایطی به زوجه نیز حق بذل مدت را اعطا نمود. که در خصوص هر یک از این حقوق، سوالات و ابهامات قانونی و اختلاف آرا وجود دارد. در این مقاله تلاش شده است تا به تفصیل به هر یک از این موارد پرداخته شود.

در اغلب شهرها عدم تخصیص متناسب فضا و جایابی بهینه عناصر خدماتی و کالبدی شهر، به ویژه مراکز درمانی (بیمارستان) و تعداد عوامل موثر در مکان یابی این مراکز، افزایش روزافزون مشکلات شهری و شهروندان را به دنبال داشته است و دارد. لذا این امر لزوم استفاده از روش های موثر و سیستم های رایانه ای در مکان یابی بهینه این مراکز را بیش از پیش آشکار ساخته است. هدف عمده این پژوهش، ارزیابی نحوه توزیع مراکز درمانی (بیمارستان) و مشخص کردن نواحی محروم از این خدمات در شهر زنجان با توجه به استانداردها و ضوابط مکان یابی بیمارستان بوده است. سپس با بهره گیری از امکانات سامانه  های اطلاعات جغرافیایی و با تحلیل شبکه در تعیین شعاع عملکردی و توزیع فضایی بیمارستان ها و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شاخص  همپوشانی برای مکان یابی بهینه فضاهای شهری به منظور احداث بیمارستان در این شهر اقدام شد، که خود می تواند راهنمای عمل برنامه ریزان و مسئولان بهداشت و درمان و نهادهای متولی امر ساخت وساز بیمارستان باشد. در این تحقیق داده های مکانی از روی نقشه های رقومی و خطی تهیه و داده های توصیفی نیز با استفاده از آمار و پژوهش های میدانی، جمع آوری گردید و به پایگاه اطلاعاتی متصل شد. آن گاه برای هر یک از عوامل تاثیر گذار در مکان یابی مراکز درمانی (بیمارستان)، لایه های مرتبط همچون سازگاری اراضی، نزدیکی به مرکز مناطق، یکی به مراکز آتش نشانی، دسترسی به شبکه های ارتباطی درجه یک، فاصله از کارگاه های صنعتی موجود، نزدیکی به پارک های منطقه ای، شیب منطقه و فاصله از مرکز محله ها تهیه شد و در هر لایه حریم کاربری ها مشخص گردید؛ و با روی هم گذاری لایه  های مذکور بر اساس الگوها و ضوابط مشخص، به تحلیل و بررسی آن پرداخته شد. نتایج حاصل از این پژوهش مشخص ساخت که مکان فعلی اکثر مراکز درمانی (بیمارستان ها) در شهر زنجان با معیارهای علمی و ضرورت های این کاربری مطابقت ندارد. در عین حال یافته های حاصل از این تحلیل نشان می دهد که نیاز کنونی شهر زنجان به مراکز درمانی با توجه به سرانه های شهری، حداقل 7 بیمارستان است که مسئولان شهر می توانند از 11 نقطه استخراج شده از GIS، برای رفع این کمبود استفاده کنند.

به منظور ارتقاء سطح سلامت مادران و کودکان ، پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر تجویز اکسیژن به مادر در مرحله دوم زایمان بر روی گازهای خون بند ناف در بیمارستان فاطمیه همدان انجام شده است.این مطالعه بر روی 160 نفر زن باردار که جهت زایمان مهبلی در سال 75 به این بیمارستان مراجعه کرده بودند صورت گرفت ، این تعداد به طور تصادفی به دو گروه درمان و کنترل تقسیم شدند. به افراد گروه درمان (80 نفر) 10 لیتر اکسیژن در دقیقه به وسیله ماسک ساده صورت از ابتدای مرحله دوم تجویز شد و افراد گروه کنترل 80) نفر) فقط تحت نظر گرفته شدند. بعد از تولد نوزاد، نمونه خون شریانی و وریدی به طور جداگانه گرفته شد و گازهای خونی آنها تعیین گردید. نمره آپگار نوزاد ، مدت زمان تجویز اکسیژن و زمان مرحله دوم زایمان نیز ثبت گردید.در نتایج حاصله در گروه درمان، در آزمایش خون بند ناف ، میانگین  pHa=7.25و دامنه (7.06-7.38) و SD=0.06، pHv=7.31  و دامنه (7.13-7.45) و SD=0.05 و در گروه کنترل میزان میانگین pHa=7.28 و دامنه (7.08-7.96) و SD=0.13، phv=7.13 و دامنه (7.02-7.44) و SD=0.08 بدست آمد. علیرغم آنکه در مقایسه گازهای خونی بند ناف بین دو گروه تفاوت آماری وجود نداشت (p>0.1)، اما ارتباط قوی معکوسی بین pH شریان نافی و مدت زمان تجویز اکسیژن مشاهده گردید r=-0.5) و  .(p<0.001نتیجه نهایی اینکه در حقیقت تجویز اکسیژن در مرحله دوم زایمان در صورت عدم یافته بالینی دال بر در معرض خطر بودن مادر و جنین تأثیری روی گازهای خون بند ناف ندارد و حتی اگر اکسیژن به مدتهای طولانی تجویز شود می تواند باعث افت pH شریانی گردد.